Page 27 - Ninetta e le altre
P. 27
Lu ’nnumani assira Rosa e Giuvannina si visteru cu lu megghiu àbbitu novu chi cci avia purtatu sò patri, e jeru a la festa. Ninetta ’un ni vosi sèntiri nenti. Comu nisceru, idda curri nna la grasta e subbitu fati ’n quantità: cu’ la pettina, cu’ la lava, cù la vesti. Ddoppu si metti ’n carrozza: a Palazzu. Sta vota li so’ biddizzi eranu sparaggiati, e avia àbbiti e gioi ca ’un si nn’avianu vistu mai. Lu Riuzzu ch’avia statu cull’occhi a la via, comu la vidi cci dici: – «Signura, comu stati?» E ddocu fannu lu stissu discursu di l’autri siri. Abballanu, abballanu, cà era l’urtima sira; a la f nuta idda s’assetta vicinu a sò patri e a li so’ soru; e li so’ soru ’un putianu cchiù di diri ’ntra iddi: «Chista è ’na stampa Ninetta!» Lu Re e lu Riuzzu la taliavanu puru: e quasi quasi ca a lu Riuzzu cci squagghiava. A ‘na certa ura lu Re si la pigghia sutta lu vrazzu cu scusa di purtalla a ’n’àutra cammara pi fàricci pigghiari quarchi cosa. Comu fôru suli, Ninetta si vulía licinziari pi jirisinni; ma lu Re, cci dici: – «Ti canùsciu, cu’ si’; tu si’ dda giuvina ca mi stai facennu squag- ghiari un f gghiu. Tu ha’ a essiri la mugghieri di lu Riuzzu!» – «Maistà, grazia!» – «E chi grazia vôi?» – «Ccà haju a mè patri e a li me’ soru, e nun mi pozzu pigghiari libbirtà.» – «E chi paura hai?», dici lu Re; e subbitu fa chiamari lu patri. Chiamata di Re, si soli diri, tanta bona nun è: e a lu poviru patri di Ninetta cci vinni lu friddu pinsannu ch’avia lu carvuni vagnatu. Lu Re cci dichiara lu tuttu, e cci dici ca di la mancanza cci facia la grazia. Lu ’nnumani graperu cappella riali: e lu Riuzzu cu Ninetta si maritaru. Iddi arristaru f lici e cuntenti E nui semu ccà e nni stricamu li denti. 25