Page 25 - Ninetta e le altre

jusu, ma ’un vitti cchiù a nuddu. La ’nnumani si misi a la posta: – «Si tu veni, dissi ’ntra iddu, di li mei granf nun pôi sgagghiari.» Ninetta, a lu terzu jornu, si cala. ’Nta lu megghiu senti ’na rumurata, si vôta e vidi ca lu Riuzzu s’avia jittatu p’aff rralla. Jetta un sàutu nna lu pirtusu, metti la tistetta, e, santi pedi, ajutatimi! Ddoppu stu fattu, lu poviru Riuzzu ’un appi cchiù paci, e di la pena nni cadíu malatu, pirchì dda picciotta cci parsi ‘na vera fata. Tutti li medici di lu Regnu nuddu avia l’abilità di fallu stari bonu. ’Na jurnata lu Re ’n vidennu ca sò f gghiu java pirdennu tirrenu, chiama tutti li savii e f losuf di lu Regnu pi discurriri supra la malatia di lu Riuzzu. Parra chistu, parra chid- du: all’urtimu parra un varvasàviu e dici: – «Maistà, spijati a vostru f gghiu si havi quarchi simpatia pi quarchi giuvina; e allura si pensa di ’n’àutra manera.» Lu Re ha fattu chiamari a sò f gghiu e cci ha spijatu; e lu f gghiu cci cuntau una di tuttu, e cci dissi ca si nun si pigghia a sta picciotta, nun si pò cuitari. Dici lu varvasàviu: – «Maistà, faciti tri jorna di festa a palazzu, e jittati un bannu ca ogni patri e matri di tutti sorti di pirsuni cci purtassiru a li so’ f gghi.» Lu Re appruvau, e jittau lu bannu. Jamu a li f gghi di lu mircanti. Comu iddi àppiru ddi vesti chi cci purtò sò patri si li misiru a cusiri pi la prima festa di ballu chi vinia. Ninetta si ’nchiuiju cu la sò grasta, e addiu festi! e addiu divirtimenti! Lu patri e li soru, sta cosa ’un la putianu addiggiriri; ma poi si pirsuasiru ca chista era ’na fuddía, e la lassaru fari. Comu nesci lu bannu di lu Re, lu patri va a la casa e cci lu cunta a li f gghi: – «Picciotti, sapiti? Lu Re fa tri jorna di f stinu a palazzu, e voli ca ogni patri e matri cci purtassi li so’ f gghi.» – «Bella! bella!» dissiru Rosa e Giuvannina; ma Ninetta si tirau li spaddi e dissi: – «Cci jiti vuàtri, ca io pi mia nun cci vogghiu vèniri.» E «sì ca cci ha’ a veniri,» e «no ca ’un cci vegnu,» la prima sira di la festa di ballu Ninetta s’arristau a la casa cu dda grasta di gràttuli, ch’era la sò diliziu. Comu li so’ soru si nni jeru, Ninetta si vôta cu la grasta e cci dici: «Gràttula, beddàttula, Acchiana susu e vesti a Nina, E falla cchiù galanti ch’ ’un era assira.» 23